Ostatnia bitwa Szatana. ROZDZIAŁ 10

Ostatnia bitwa Szatana

ROZDZIAŁ  10

Czas na nazwiska

Jest teraz okazja na podsumowanie tego co wykazały do tej pory dowody, i kogo one implikują w omawianą przez nas zbrodnię.
Zebrane dotychczas dowody mówią co następuje:

1)  Orędzie Fatimskie jest boskim proroctwem dla naszych czasów, potwierdzonym przez bezprecedensowy publiczny cud i poręczonym przez kilku papieży, łącznie z obecnie panującym.

2)  Zawarte w Orędziu prorocze ostrzeżenia w większości się spełniły, oprócz unicestwienia różnych narodów, które będzie konsekwencją nieposłuszeństwa w dokonaniu poświęcenia w czasie Rosji.

3)  Pan Bóg już pokazał korzyści poświęcenia narodowego Niepokalanemu Sercu w przypadku Portugalii w roku 1931, której cudowna, z dnia na dzień transformacja z ateistycznej, masońskiej republiki, w kraj katolicki, postrzegana była przez samą hierarchię jako przedsmak tego czym Pan Bóg obdarzy świat po poświęceniu Rosji.

• Zamiast pójść drogą wskazaną przez Fatimę, liderzy Kościoła Katolickiego wybrali inną drogę – drogę nowej orientacji Kościoła zainicjowaną na II Soborze Watykańskim, łącznie z “otwarciem na świat” I “reformami” Kościoła, które spełniły marzenia jego najgorszych wrogów, a którzy przyznali, że ich celem było dokładnie wywołanie takich właśnie zmian w Kościele.
• Obierając tę drogę nowej orientacji, liderzy Kościoła zlekceważyli wielokrotne ostrzeżenia przedsoborowych papieży (w tym bł. Piusa IX, Leona XIII, św. Piusa X, Piusa XI I Piusa XII), że wrogowie Kościoła spiskowali by przekształcić go w taki właśnie sposób, w jaki przerobiono go w okresie posoborowym.
• Zmiany rozpoczęły się w roku 1960 – roku na który s. Łucja nalegała by ujawnić Trzecią Tajemnicę, gdyż wtedy miała być wyraźniejsza.
• Rezultatem tych zmian była katastrofalna utrata wiary i dyscypliny w Kościele, co wydaje się przepowiedziane w tej części Wielkiej Tajemnicy Fatimskiej, rozpoczynającej się słowami: “W Portugalii doktryna wiary zawsze zostanie zachowana itd.” – wyrażeniem, które zostaje tajemniczo ujawnione niekompletnie, pomimo, że Watykan upierał się, iż ujawnił całość Trzeciej Tajemnicy.
• Zamiast przyznania się do tych nieobliczalnych błędów i rujnujących konsekwencji dla Kościoła, obecny aparat watykański uparcie gonił za nową orientacją, co jest oczywiście sprzeczne z wyraźnie katolickimi nakazami Orędzia Fatimskiego, a mianowicie ustanowienie na całym świecie nabożeństwa do Niepokalanego Serca, poświęcenie Rosji Niepokalanemu Sercu, nawrócenie Rosji na wiarę katolicką, i triumf Niepokalanego Serca, towarzyszącym okresowi światowego pokoju w katolickim porządku społecznym.
• Wręcz przeciwnie, aparat watykański chętnie i umyślnie odmówił poświęcenia Rosji z nazwy Niepokalanemu Sercu Maryi, a zamiast tego przeprowadzał systematyczną kampanię neutralizowania Orędzia Fatimskiego w celu poddania go nowej orientacji Kościoła – adaptacji go do masońskich i komunistycznych idei – przy jednoczesnym prześladowaniu lojalnych katolików, którzy nie popierają linii partyjnej.
• Aparat watykański, pod kierownictwem sekretarza stanu, umyślnie lekceważy proroctwa, nakazy i ostrzeżenia Orędzia Fatimskiego na rzecz “oświeconej” nowej polityki Kościoła, unikającej wszelkiej obrazy Rosji poprzez publiczne poświęcenie tego narodu.
• W wyniku tych monumentalnych błędów w rozeznaniu sytuacji, Rosja się nie nawróciła, Kościół dotyka bezprecedensowy kryzys wiary i dyscypliny, a świat nadal stacza się w cyklach przemocy i buntu przeciwko Bogu i Jego Świętemu Kościołowi – w odpowiedzi na co aparat watykański tylko podwaja swoje wysiłki w celu podążania całkowicie bezowocną drogą nowej orientacji Kościoła.

Szczególnie w świetle wydarzeń z 26-27 czerwca 2000 roku, jak i w kolejnych miesiącach, mamy wystarczające dowody na zidentyfikowanie czterech osób, które zgodnie z sumieniem musimy oskarżyć w tej książce. Są to:

Kardynał Angelo Sodano

Kardynał Joseph Ratzinger

Arcybiskup Tarcisio Bertone

Kardynał Dario Castrillón Hoyos

Dlaczego ci czterej a nie inni? Jak już wykazaliśmy, to oni przewodzili w próbach nie mniej niż zamordowania Orędzia Fatimskiego, a przez to zesłanej przez niebo nadziei dla współczesnego świata. Oni połączyli się i spiskowali, a potem działali publicznie, żeby narzucić na Kościół wersję Orędzia Fatimskiego niczym nie przypominającego katolickiego proroctwa Matki Bożej przekazanej światu żeby pomóc ludzkości. Ponieważ ta czwórka oczywiście ma wielu kolaborantów w tym, co papież Paweł VI nazwał “samozniszczeniem” Kościoła, to oni wyspecjalizowali się niejako w zburzeniu Fatimy. Dlatego zasługują na to by ich zidentyfikować, jako zleceniodawców zarzucanej tu zbrodni.

Ale jest dużo więcej dowodów tej zbrodni, i naszej sprawie daleko do zakończenia. Teraz dokładniej zbadamy podstawowe elementy dowodów przedstawionych do tej pory. W następnym rozdziale rozpoczniemy szczegółowe badanie “interpretacji” Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej autorstwa kard. Ratzingera, kluczowego elementu wysiłków zakopania na zawsze Orędzia Fatimskiego.